Таяуда Қостанай қаласына белгілі жазушы, Қазақстан және Моңғолия Жазушылар одағының мүшесі, «Әлем қазақтары» журналының бас редакторы қаламы қарымды қаламгер Үзбен Құрбанбайұлы арнайы ат басын бұрды. Қаламгердің бұл сапары шығармашылық кездесулер мен әдеби пікір алмасуға арналып, зиялы қауым өкілдерімен, жас қалам иелерімен жүздесу барысында ерекше әсерге толы сәттер өрбіді. Орайы келген сәтті пайдаланып, біз де жазушымен сұхбаттасып, әңгімеге тартқан едік.

Әлеуметтік желі арқылы Нью-Йорктегі Таймс-сквер алаңында өткен сән апталығында АҚШ-тың екі бірдей мемлекеттік марапатын иеленген қазақ қызы Анеля Алимнен сұхбат алған болатынбыз. Анеля Алимнің өмір жолы, идеясы әрбір қазақ қызына үлгі боларлықтай. Мұхиттың ар жағында жүріп, өз брендін қалыптастыру екінің бірінің қолынан келмейтіні рас. Ол үшін білім мен табандылық, еңбекқорлық қасиетпен бірге рухтың мықтылығы да қажет –ақ. Аталған сұхбатты «Сарайшық» оқырмандарының назарына ұсынуды жөн көрдік.

Қостанай қаласындағы мемлекеттік тұрғын үй кезегінде тұрған көпбалалы аналардың мәселесі жылдан-жылға күрделі болып барады. Деректерге сүйенсек, 2025 жылдың шілде айындағы статистика бойынша 747 көпбалалы отбасы үй кезегінде тұр. Алайда, биыл оларға арналған 5 пәтер ғана қарастырылған. «Бұл – мемлекетіміздің демографиясына үлес қосып отырған әлеуметтік осал топқа жасалған әділетсіздік» деп дабыл қақты аналар.

Соңғы үш жылда Саяси қуғын-сүргін құрбандардарын толық ақтау жөніндегі Мемлекеттік комиссияның құрамында болып, оның жұмысын атқарған кезімде біздің халқымыздың басынан кешкен талай-талай қайғылы деректерді кездестіріп, «30-50 жылдары сондай қиындықтарды  еліміздің қарапайым азаматтарының асқан қайсарлықпен жеңіп, өзінің ұрпағын тәрбиелеп осы заманға жеткізуінің сыры неде болды екен?» деген сұраққа жауапты мен аға ұрпақтың естеліктері мен жазып қалдырған кітаптарынан таптым. Бұл тұрғыда, дәлірек айтқанда, аса маңызды мәліметтерді мен, Атырау облыстық партия комитетін ұзақ жылдар бойы басқарған соғыс және еңбек ардагері Оңайбай Көшековтың 1998 жылы Алматы қаласында жарық көрген «Ер қадірі- еңбекте» атты кітабынан кезіктірдім. Сол кездегі аш жалаңаш адамдардың асқан төзімділігі мен алабөтен жауапкершілігінің арқасында біз, қазіргі заманның адамдары «қой үстіне бозторғай жұмыртқалаған  заманға»  жетіп отырғанымызды ешқашан ұмытпауға тиістіміз.